Herfstig fotofeestje

Volgens de moeders zijn de meisjes al sinds hun geboorte vriendinnen. Net als de moeders zelf dat zijn. Omdat ze niet bij elkaar in het dorp wonen hebben ze naast de verjaardagsfeestjes met klasgenoten ook altijd nog een feestje met z’n tweetjes. Dit keer kwam de moeder bij mij informeren naar de mogelijkheden van een fotofeestje. Samen zijn we aan het brainstormen gegaan om hier vorm aan te geven. Haar voorkeur ging wel uit naar buitenfoto’s en ze noemde de herfstkleuren. Tja, dan ben ik haast wel om! De herfst is zo prachtig! Nu is moeders zelf erg creatief met bloemen en na een oproep op Facebook voor bijpassende kleding was het plaatje wat we wilden realiseren wel compleet.

Nu het weer nog…… Het leek de slechtste dag van de week te worden, maar toen het moment van de afspraak daar was was het droog. Wel wat vochtig en mistig, maar dat bracht juist wel een bepaalde sfeer met zich mee. De meiden hadden er zin in. Kwamen in hun eerste outfit uit de auto met prachtige kransen op hun hoofden. Op het mooie, herfstige Maarhuizen hebben we een hele tijd foto’s gemaakt. En als ik eerlijk ben… als de meiden er nog niet zat van waren (of beter gezegd het niet koud kregen) had ik de hele dag waarschijnlijk wel door kunnen gaan! 🙂

Afgelopen week heb ik het resultaat afgeleverd. Een bijzonder resultaat, waar de vriendinnen, de moeders en ik erg blij mee zijn. De foto’s zijn haast sprookjesachtig, een bijzondere herinnering aan een speciaal feestje.

 

101406-22 101406-34 101406-40 101406-55 101406-60 101406-120 101406-138 101406-151 101406-169 101406-226 101406-249 101406-258

Als bruidspaar waren we onder de indruk van alle aandacht die door Tina in de voorbereiding, het weekend zelf, en ook na de bruiloft in het creeeren van de reportage gestoken werd.

De uitkomst is een prachtig boek wat we enkel kunnen beschrijven als een kunstwerk. We hadden enkel met Tina een aantal zaken besproken die we graag wilden zien - voor ons waren dat veel fotos van (hopelijk lachende) gasten, weinig stijf geposeer, en vooral een indruk van het weekend, en verder hadden we weinig wensen. Wat we niet hadden verwacht was wat Tina met deze vrijbrief zou doen.

Wanneer we de reportage nu doorkijken hebben we echt het gevoel dat we dat het weekend opnieuw en opnieuw mogen beleven. Het leest haast als een verhaal, waarin we het weekend mogen zien door de ogen van Tina. Elke keer zien we weer een klein detail, of iemand in de achtergrond wat je voorheen nog niet opgevallen was.