Mirjam & Johan alias Mr. & Mrs. Smidts

Heerlijk in het voorjaar weer ‘de wei in’. Dit keer letterlijk samen met Johan & Mirjam. De ouders van Mirjam wonen op een boerderij en dat was dan ook het startpunt van deze prachtige, zonnige voorjaarsdag. Heerlijk tutten, aankleden en nog even wachten op Johan. Hoewel beiden waarschijnlijk het minste uitkeken naar het foto’s maken op locatie, aangezien dat helemaal niet hun ding is, hebben ze zich er goed ‘doorheen geslagen’ en was die tijd zo om. Achteraf was het ze erg meegevallen. Maar we hebben dan ook wel foto’s gemaakt op prachtige locaties, de boerderij van Mirjam’s ouders, rondom Aduarderzijl en midden in het frisgroene weiland. En dat alles in de stralende zon!

We begonnen op de boerderij, de huwelijksplechtigheid vond plaats in het altijd prachtige Waarhuis in Aduarderzijl midden in het Reitdiepdal en vervolgens eindigde de dag met een groot feest op wederom een boerderij; de Hayemaheerd. Een authentieke boerderij met strobedden, stro-iglo’s, stropakken langs de tafels waar je normaal een stoel zou verwachten. Heel bijzonder en sfeervol:http://www.hayemaheerd.nl.

Deze dag was precies zoals Mirjam en Johan zelf, van het platteland, gemoedelijk, gezellig en zonder al teveel ‘gedoe’. Kortom… een heerlijke ontspannen dag voor zowel het bruidspaar als de gasten!

051411-60 051411-71-bewerkt 051411-129 051411-155 051411-166 051411-200 051411-230-bewerkt 051411-256 mr mrs 051411-263 051411-284 051411-380 051411-400 051411-417-bewerkt 051411-428 051411-600

Als bruidspaar waren we onder de indruk van alle aandacht die door Tina in de voorbereiding, het weekend zelf, en ook na de bruiloft in het creeeren van de reportage gestoken werd.

De uitkomst is een prachtig boek wat we enkel kunnen beschrijven als een kunstwerk. We hadden enkel met Tina een aantal zaken besproken die we graag wilden zien - voor ons waren dat veel fotos van (hopelijk lachende) gasten, weinig stijf geposeer, en vooral een indruk van het weekend, en verder hadden we weinig wensen. Wat we niet hadden verwacht was wat Tina met deze vrijbrief zou doen.

Wanneer we de reportage nu doorkijken hebben we echt het gevoel dat we dat het weekend opnieuw en opnieuw mogen beleven. Het leest haast als een verhaal, waarin we het weekend mogen zien door de ogen van Tina. Elke keer zien we weer een klein detail, of iemand in de achtergrond wat je voorheen nog niet opgevallen was.